26 Ocak 2013 Cumartesi

Menfaatçi

Şu menfaatçı insanlara sinir oluyorum. Oturduğum apartmanda iki dairem var.  hadi üst kat boş durmasın diye kendime yakın gördüğüm bir arkadaşımın isteği ile oğluna kiraya verdim ama vermez olaydım  gece yatmak bilmiyorlar. Alkol alıp kendini sapıtıyor.  birde 4 yaşında küçük çocukları var çocukta gece yarılarına kadar ayakta uyku düzeni diye bir şey yok. Neyse verdikleri rahatsızlık diz boyu olup ikaz ettiğimde de bardağı taşıran bir sözü beni öyle kızdırdı ki ama ona olumsuz tepki vermedim. Bir hafta sonra uygun bir bahane bulup evden çıkmalarını uygun bir dille söyledim. Önce şok oldu neden ne oldu diye. Ayıla bayıla evi çok seven  güneşi bol havadar diyen arkadaşım karşıma geçip evi kötülemeye başladı. hatta kendisi de o kadar evimizi sevmişti ki  o da onlarla yaşar oldu her gün iç içelerdi. Önceleri şunu aldım bunu yedik diye sürekli anlatan insan. şimdi her gün karşımda ağlayıp zırlıyor o hava atan insan gitti başkası geldi evden çıkmayalım diye. Ucuz ev bulamıyorlarmış bu konumdaki evler pahalıymış. 3 ay süre verdim. bu zaman sürecinde gidecekler. artık boşaldığında odanın birinde merdiven yapıp evi dublekse çevireceğiz. İyi arkadaş diye gördüğüm insan bunu yaparsa başkası neler yapar bilmiyorum. Zaman zaman çirkin yüzünü görüyordum ama bize yapmaz diye düşünmüştüm. İnsan kardeşlerinin mutsuzluğuna sevinir mi bu sevinen türlerden nasıl bir insanmış anlamadım. her şey bende olsun başkasında olmasın isityor. Başkalarının mutsuzluğu ile kendisini mutlu etmeye çalışan bir insan. kendisini tanıdıkça bu kişiliksiz benim dostum arkadaşım olamaz dedim. hayatımda artık olmasa da olur diyebileceğim türdenmiş.

2 yorum:

  1. "...bana yapmaz"
    nasıl yanıltıcı,falsoyu ilk gördüğün,
    hatta hissettiğin anda uzaklaşmak gerekmiş...
    sonra anladım!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir insan hakkında ilk ne düşünüyorsan o oluyormuş. Ben farklıyım, bana yapmaz diye düşünmemek gerekmiş. Bu da bu yaşımda öğrendiğim bir şey oldu. Biraz geç oldu ama... :)

      Sil